W Polsce przedsiębiorcy nie mają jeszcze rozbudowanej świadomości inwestowania w kapitał ludzki. Traktują to jako zbędny wydatek. Takim myśleniem nie operują firmy zachodnie, które od lat szkolą swoich pracowników. Dostrzegają tym samym bezpośredni związek pomiędzy kwotą przeznaczoną na szkolenia, a zyskiem odnotowanym na koniec roku.
Inwestycja w kapitał ludzki
Takiej świadomości nie posiada także duża część Polaków, którzy niechętnie biorą udział w podnoszeniu swoich kompetencji społecznych i zawodowych. Niektórzy uczestnicy moich szkoleń podnoszących kwalifikacje zawodowe, otwarcie mówią po co są na szkoleniu: aby zabić nudę, po czym stwierdzają, że i tak nie mają zamiaru nic zmienić, grając w psychologiczną grę „tak, ale…”.
Zapraszamy do lektury fragmentu książki Budowanie zaangażowania
Szkolenia UE a sprawa polska
Aktualnie można korzystać z wielu szkoleń realizowanych w ramach rozwoju sektora małych i średnich przedsiębiorstw, a także rozwoju zasobów ludzkich. W jaki sposób wykorzystywane są te możliwości? Chciałbym się podzielić kilkoma obserwacjami dotyczącymi szkoleń realizowanych z pieniędzy UE i innych źródeł. Można powiedzieć, że w Polsce istnieją dwa trendy jeśli chodzi o darmowe szkolenia finansowane z UE, realizowane pod szyldem PARP. Jeden wynika z prawdziwego zaangażowania w udział w szkoleniach i zrozumienia realnie istniejących potrzeb szkoleniowych. Drugi traktuje uczestnictwo w szkoleniach jako czas stracony, formę zabicia czasu, konieczność (bo skreślą z listy bezrobotnych). Faktem jest, że są duże możliwości jeśli chodzi o darmowe szkolenia. Polską gospodarkę zasiliło 250 mln. euro (w latach 2005 – 2006). To duża kwota. Przy czym szacuje się, że przyniosły one wzrost PKB o 0,5 %. Także inne podmioty działające na rynku, takie jak: urzędy pracy, fundacje wspierające różne grupy społeczne, biura karier, oferują szkolenia za darmo. Wystarczy tylko się zgłosić. Zachęcające jest także to, że uczestnikom gwarantuje się zwroty kosztów podróży, wyżywienie w trakcie szkolenia.
Chętnych brak
Cóż więc może tłumaczyć brak chętnych na szkolenia lub udział w nich tylko ze względu na przymus. Chyba tylko wyuczona bezradność, brak świadomości i nieufność w stosunku do nowej wiedzy. Wydaje się, że Polacy mają wrodzoną tendencję do otwierania drzwi, otwartych na oścież. Zamiast rozwijać swoje umiejętności lepiej narzekać i czekać, aż ktoś da super płatną pracę, a jeśli nie, to przynajmniej rentę lub zasiłek. Dlaczego o tym piszę? Piszę o tym, ponieważ razi mnie bierna postawa naszego społeczeństwa. Lepiej jechać na zachód, pracować za najniższe stawki, chowając dyplom ukończenia studiów głęboko do szuflady, niż podjąć próbę zmierzenia się z rzeczywistością taką, jaka jest. Proszę mnie nie zrozumieć źle. Nie mam nic przeciwko migracji jako takiej. Martwi mnie tylko brak ambicji osób, które posiadając kwalifikacje, wolą jechać do Anglii i wykonywać prace, których nikt nie chce się podjąć.
Studenci na rynku pracy
Martwi mnie także postawa studentów w stosunku do oferowanych im darmowych praktyk i staży. Nie jest tajemnicą, że nasze uczelnie nie kształcą dobrze przygotowanej kadry pod kątem praktycznym. Jest to naszą bolączką, nie tylko na poziomie szkół wyższych, ale jest to pięta achillesowa naszego systemu kształcenia w ogóle. Niestety, studenci sami muszą wykazywać się aktywnością w tej dziedzinie. Zdobywać doświadczenie kosztem wakacji, czy zarwanych nocy, ale kształcić się pod kątem racjonalnie zaplanowanej kariery zawodowej. Tymczasem świadomość ta jest mała. Studenci zamiast w praktykach upatrywać szansy na zdobycie wymaganego doświadczenia, widzą nieuczciwy wyzysk.
Trzeba chcieć: koniec studiów to dopiero początek nauki
Istnieje wiele możliwości zwiększania szans na rynku pracy. Wiele z nich jest dostępnych za darmo inne wymagają minimalnego wkładu, zawsze jednak potrzebne jest zaangażowanie i motywacja do działania. To minimum, którym należy się wykazać. Dla wielu z nas jest to jednak traktowane jako uciążliwy problem. Daleko jeszcze nam do realizacji wizji społeczeństwa nowoczesnego, w którym sukces osiąga się dzięki posiadanej wiedzy i umiejętnościom. Dlatego tak ważne jest, żeby budować świadomość uczenia się przez całe życie. Ukończenie studiów nie oznacza końca nauki, oznacza jej początek. Strata pracy jest szansą na poprawę życia. Jeżeli zrozumiemy realia współczesnego opartego na nieustannych zmianach, to poprzednie zdania stracą swoją zaskakującą wymowę.
Podsumowanie
Uczmy się uczyć, zdobywajmy nowe kompetencje, utrzymujmy swój umysł w gotowości, przyjmujmy zmiany jako szansę, a będziemy bardziej zadowoleni z siebie i z otaczającego świata.
Maciej Sasin
trener, coach, konsultant rozwoju organizacji
Akademia Rozwoju Kompetencji
Wszelkie prawa zastrzeżone. Przedruk za zgodą autora.
W celu szerszego zapoznania się z naszą ofertą, zapraszamy Państwa do kontaktu telefonicznego lub klikając na poniższy formularz zgłoszeniowy:
lub